Ակսել Բակունցը և հայ նորագույն արձակը

No Thumbnail Available
Date
1995
Authors
Ավետիսյան, Սաթենիկ Հարությունի / Avetisyan Satenik
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
ՀՀ ԳԱԱ Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտ
Abstract
19-րդ դարի կեսի և 20-րդ դարի առաջին տասնամյակների հայ արձակի պատմության քննությունը ցույց է տալիս, որ աբովյանական կոչված ուղղությունը աստիճանական զարգացմամբ ամբողջանում և, որպես գեղարվեստական մտածողության որակ, հստակվում և կերպավորվում է Հովհ. Թումանյանի գեղարվեստական աշխարհում: Թումանյանը զարգացրեց և հաջորդներին ավանդեց բազմաթիվ նոր գեղագիտական պահանջներ, խնդիրներ, լուծումներ, գեղարվեստական պատկերի և կերպարի կառուցման եղանակներ, բանաստեղծական հնարներ / Связи A. Бакуица с новейшей армянской прозой имеют разнообразный характер. По своим эстетическим структурам мировоззрению его проза родственна художественной действительности Амастеха, Тезупречними поэтическими образами, метафорами. сравненияами, воспроизведением самых хрупких сторон существования природы Aмастех и A. Бакунц обогатили армянскую художественную прозу повествовательным формам прозы противопоставляя такое качество. где поэзия слита воедино с эпосом, как способ восприятия действительности
Description
Ժ.01.02. «Նորագույն գրականություն» մասնագիտությամբ բանասիրական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճանի հայցման ատենախոսություն ; Երևան-1995 ; Աշխատանքը գրվել է ՀՀ ԳԱԱ Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտում ; Գիտական ղեկավար՝ Ա. Եղիազարյան ; Պաշտոնական ընդդիմախոսներ՝ Կ. Աղաբեկյան, Գ. Հակոբյան ; Առաջատար կազմակերպություն՝ Երևանի Խ. Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական ինստիտուտ ; Սեղմագիր՝ 21 էջ։
Keywords
Գրականագիտություն / Literary studies
Citation